Dansvloer

Anno 2000. In Berlijn ziet Chris Severyns een Tanzgruppe aan het werk in een voorstelling geïnspireerd op gedichten van Rainer Maria Rilke. Op de dansvloer floreert het lyrische en het mystieke van de Oostenrijkse dichter. Een openbaring! Naast het podium ziet Severyns de mythische Homerus staan die hem zijn toekomstige danspartners voorstelt. Hij maakt kennis met de muzen Terpsichore (poëzie en dans) en Erato (poëzie). In hun gezelschap start hij met dichten.

Een voorproefje:

Tijd 

het niets ontziende rad volgt een eigen baan
steeds voorwaarts
er is geen houden aan
en in zijn zog voert het heden en verleden 
onderaards 

het niets ontziende rad ramt 
met pantsergedruis
drijfkracht voorwaarts
er is geen houden aan
en voor rood en voor dood remt het niet
volle kruissnelheid 

het niets ontziende rad wentelt 
volgens eigen waan
richting ruimte 
er is geen houden aan
in je sterrenbeeld laat het een spoor na 
van voorlopigheid